Przegląd tkanin tapicerskich

Większość podstawowych materiałów wyrabiana jest z nitek. W przeważającej ilości są to wyroby płaskie, których grubość jest niewielka w stosunku do jej długości i szerokości.

Zależnie od systemu splatania nitek rozróżnia się podstawowe rodzaje:
- tkaniny – które powstają z dwóch układów nitek przeplatających się pod kątem prostym;
- dzianiny – w których nitki tworzą oczka wzajemnie się przeplatające.
- wyroby plecione, w których nitki przeplatają się między sobą, nie tworząc wyodrębniających się układów.
- przędziny, które powstają przez odpowiednie przeszycie nitek lub przez wszycie nitek w tkaninę.
- włókniny- są miękkie i puszyste w skutek obustronnego drapania (ręcznego lub mechanicznego wydobywania włókien na powierzchnię materiału) , służą do ocieplania odzieży jako materiał dźwiękochłonny.

Dziś, zajmiemy się przeglądem tkanin, które są stosowane przy produkcji mebli tapicerowanych.
Tkanina jest stworzona z dwóch rodzajów nitek: osnowy i wątku. Osnowa przebiega wzdłuż tkaniny, a wątek prostopadle do niej.
Przez to, że nitki są do siebie ustawione pod kątem prostym, tkaniny mają niewielką rozciągliwość wzdłuż i w poprzek linii nitek. Splot, który tworzą, świetnie utrzymuje kształt i ma szlachetny wygląd, przez co są stosowane przy produkcji mebli tapicerowanych, jako materiały obiciowe.

Historia

Pierwsze wyroby przypominające tkaninę tworzono już przed ośmioma tysiącami lat. Niczym nie przypominały dzisiejszych tkanin, ponieważ składały się z luźno splecionych ze sobą włókien, traw, pasków skór zwierzęcych, cienkich gałęzi czy pnączy. W ten sposób powstawały pierwsze plecionki, które strukturą przypominały tkaniny. Najczęściej były to wyroby o ograniczonych i niewielkich wymiarach, ze względu na pracochłonność wytwarzania.

Podział tkanin

Naturalne

Wśród włókien naturalnych wyróżnia się włókna pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mineralnego.
Włókna roślinne pozyskuje się z różnych części roślin – nasion (bawełna), łodyg (len, konopie, juta, ramia), liści (sizal) lub owoców (włókna kokosowe).

Włókna pochodzenia zwierzęcego uzyskuje się na przykład z włosów ssaków (wełna, włosie), a także z wydzielin zwierzęcych (jedwab).
Włókna mineralne to włókniste substancje nieorganiczne naturalne (azbest) lub sztuczne (zamienniki azbestu, włókna szklane, wełna skalna lub żużlowa, włókna ceramiczne).

Najczęściej wykorzystywane – zwłaszcza do produkcji odzieży –włókna naturalne to bawełna, wełna, len i jedwab. Dlatego o tych włóknach warto dowiedzieć się więcej.

Właściwości

Są przewiewne, nie elektryzują się, są ekologiczne i bezpieczne dla życia i zdrowia człowieka – nie wywołują alergii. Nie gniotą się, jednak nie są tak wytrzymałe jak materiały syntetyczne.

Sztuczne

Są tworzone z włókien, które są wytwarzane ze związków chemicznych znajdujących się już w przyrodzie, przez formowanie polimerów naturalnych, np. wiskoza powstająca z celulozy, czyli z masy drzewnej, które poddaje się obróbce chemicznej.
Różnica pomiędzy włóknami sztucznymi a syntetycznymi polega na różnej technologii produkcji.

Syntetyczne

Wytwarzane od początku do końca przez człowieka – z polimerów syntetycznych, w procesie polimeryzacji (głównie z ropy naftowej i węgla), a włókna sztuczne powstają na drodze obróbki chemicznej włókien naturalnych.

Właściwości

Syntetyki są przede wszystkim bardzo wytrzymałe. Można je rozciągać, trzeć, szarpać i naprawdę niewiele rzeczy może im zaszkodzić. Tkaniny te cechuje duża sprężystość, a dzięki temu nie gniotą się one i nie wymagają prasowania. Syntetyki prawie w ogóle nie wchłaniają wody i dlatego bardzo szybko schną. Wypraną koszulkę praktycznie można od razu zakładać na siebie. Dzięki temu, że tkaniny syntetyczne są wytwarzane z materiałów nienaturalnych nie stanowią one pożywki dla moli, bakterii czy grzybów. Wiele tkanin, wzbogaconych zostało o właściwości trudnopalne, wodoodporne, plamoodporne, antyalergiczne, antybakteryjne, światłoodporne.

Rodzaje tkanin

Microfibres - charakteryzuje się pięknym wyglądem i delikatnością w dotyku. Wytrzymała i odporna na przetarcia. Jest wrażliwa na zagniecenia, które można zniwelować lekkim strumieniem pary wodnej. Posiada barierę ochronną uniemożliwiającą wnikanie plam w strukturę tkaniny - jest odporna na plamy. Jeżeli jednak pojawią się jakieś zabrudzenia, większość plam daje się usunąć po natychmiastowym użyciu wody z odrobiną szarego mydła. Tą łatwość w pielęgnacji zapewnia unikatowa budowa tkaniny. Jej struktura również sprawia, że tkanina „oddycha” - posiada doskonałą wentylację. W swoim składzie, nie zawiera żadnych szkodliwych substancji chemicznych. Są przyjazne dla środowiska i bezpieczne dla zdrowia człowieka - doskonałe dla alergików.

Alcantara (Sztuczny Nubuk, zamsz)
To syntetyczny odpowiednik naturalnych skór nubukowych lub zamszowych. Charakteryzuje się wyjątkowo piękną, delikatną i przyjemną w dotyku strukturą – zupełnie jak ich naturalne odpowiedniki. Wśród tanin typu alcantara mamy tkaniny:
- gładkie, z niskim włosem
- mechate z wyższym włosem

Oba rodzaje charakteryzują się tzw. cieniowaniem barw podczas codziennego użytkowania. Zmieniają się pod wpływem ułożenia meszku, np. od siedzenia czy przecierania tkaniny ręką. Ugniecenia włosia, w efekcie są naturalną cechą tych materiałów.

Welur
Welur jest tkaniną należącą do grupy tkanin plusz, wytwarzanej z przędzy runowej. Jest miękka i puszysta. Przyjemna w dotyku oraz doskonale układa się na każdym meblu. Słynie ze swej nadmiernej wytrzymałości i elegancji. Proces produkcyjny welurów sprawia, że są one bardzo często nierównomiernie cieniowane, co niewątpliwie uwydatnia ich piękno. Typowym dla materiału typu welur jest „efekt wysiedzenia”, który nie pogarsza jakości tkaniny. Przez długi czas uważany był za materiał ekskluzywny, dawniej używany do obicia królewskich tronów.

Skóra ekologiczna (ekoskóra, skóra sztuczna, syntetyczna)
Doskonale imituje skórę naturalną, są jej syntetycznym a przede wszystkim tańszym odpowiednikiem. Struktura ekoskóry jest jednolita, co zapewnia zupełny brak różnic w odcieniach poszczególnych jej fragmentów, co zdarza się przy skórach naturalnych. Skóry ekologiczne cechuje niezwykła trwałość i łatwość w czyszczeniu - zanieczyszczenia nie wnikają w strukturę materiału. Skóry ekologiczne są wodoodporne, miękkie oraz utrzymują temperaturę która w danym momencie jest przeważającą w otoczeniu. Posiadają właściwości fizyczne niczym nieobiegające od materiałów wykonanych ze skóry naturalnej.

​

Materiał został opracowany przez zespół Mir-tex24